Het was een spannende dag voor XU14-1. Na de belangrijke winst tegen Eastwood twee weken geleden, ging het vandaag tussen de twee overgebleven titelkandidaten....uit bij Migliore. Thuis hadden we van dit team gewonnen, maar lieten we ze door de voor ons gebruikelijke slappe tweede helft, en een full court press door Migliore in het slotakkoord van de wedstrijd nog akelig dichtbij komen.  

Wij en Migliore allebei één wedstrijd verloren....het team dat deze pot pakt, pakt in principe het kampioenschap.

We reizen af zonder Raff en Laurence, maar aangevuld door een fanatiek gezelschap broers, zussen, ouders, oma's en bekenden. De tribune is daardoor alvast van ons, en gelukkig kan daardoor Nadir op de bank plaatsnemen om Erik te ondersteunen.

Dat Migliore kampioen wil worden blijkt uit de voor deze wedstrijd aanwezige fotograaf die voor de plaatselijke krant of het clubblad de boel in beeld komt vastleggen.

We schatten in dat zij met hun sterkste team starten, en dan gaan doorwisselen. 

Dat hoeven wij niet, wij kunnen in verschillende samenstellingen met drie of vier sterke teams starten als we willen, en hebben dus altijd een tweede en derde garde aan wissels die even sterk zijn. Daar trainen we op. En daar zetten we dus op in...gebruik maken van de kracht van dit team en constant een team in het veld hebben dat doet wat er gedaan moet worden. 

Migliore start als verwacht fanatiek met een full court press. Twee keer snel balverlies en het staat 4-0 voor de thuisploeg. Erik schiet in een time out. We hebben er deze week 10 minuten op getraind...het moet weer even in herinnering gebracht worden. Maar dan lukt het ook en breken we de press op het innemen. We zijn wakker en het staat al weer gauw 4-4. Vanaf dan is het spannend. De scores gaan op en neer. Het wordt al vroeg duidelijk dat het iets te spannend is voor de scheidsrechters. De fouten die door de tegenpartij worden gemaakt als wij de press breken worden niet gezien. Zelfs de lijnfouten bij hun vrije  worpen ontgaat ze. Zij sprokkelen daarmee stiekem punten bij elkaar. We raken geïrriteerd en soms bijna geblesseerd, maar gelukkig nooit lang. We laten ons niet afleiden van ons spel. Geen frustratie maar concentratie gaat ons helpen.

We winnen dus het eerste kwart met 9-11.

Het tweede kwart begint met een 6-0 run door Migliore. Maar zoals nu al een paar weken blijkt, we raken niet van slag en spelen ons eigen spel. We incasseren fouten, maar gaan door. Dat levert vervolgens een 12-4 run van onze kant op om het tweede kwart mee af te sluiten. Rust: 19-23. Vier punten maar...en de zenuwen zijn nog niet helemaal weg bij de coaches en alle spelers.

En dan is het de vraag: gaan we het derde kwart weer slap starten zoals we dat vanouds deden, was die sterke tweede helft tegen Eastwood toeval, of zijn we sterker geworden gedurende het seizoen?

Het wordt gauw duidelijk.

Halverwege het derde kwart staat het 27-37, spelen we sterk en lopen we uit. We laten ons niet kisten door harde fouten die niet gefloten worden, wissels die we niet krijgen als er een blessure is, en de technische fout die we moeten pakken om de arbitrage wakker te schudden. We.laten.ons.niet.afleiden.

We verdedigen goed, er wordt geholpen, we werpen ons voor tegenstanders die naar de ring gaan en rebounden sterk. Onze fast break loopt.

We winnen het derde kwart met 14-24 en sluiten af met de stand 33-47! De glimlachjes verschijnen langzaam bij de spelers, er komt ontspanning, en we gaan nog beter spelen. Met focus en fun.

Waar wij met alle spelers hebben gespeeld komen een paar minuten in het vierde kwart ook de laatste bankspelers van Migliore het veld in voor hun eerste minuten. De handdoek wordt in de ring gegooid. Wij blijven  doorwisselen en kunnen dan nog in allerlei samenstellingen blijven spelen...om het kwart te winnen met 5-21. Hard werken in defense, en goed uitpassen naar makkelijke scores dus. Eindstand: 38-68!

Dit is een team zonder sterspelers. Dit is een team met winners.

Ze overwonnen onderlinge verschillen en onenigheden, ze overwonnen onzekerheid, individualisme, verlegenheid, tekort aan ervaring en training, etc. en daarmee zichzelf. En daardoor winnen ze dit soort wedstrijden. 

Dit is een team dat voor en met elkaar werkt, en iedereen kan sterk starten of van de bank komen, en gunt het elkaar. Ik noem dus ook geen namen of topscorers, hoewel iedereen een vermelding verdient. Iedereen heeft goed gespeeld, zenuwen, een pijntje, een frustratie of wat dan ook van zich afgeworpen en belangrijk en geconcentreerd werk verricht waardoor we wonnen. Dit team belooft een goede toekomst voor High Five!